Happiness (is) only real when shared…
[Christopher Johnson McCandless]
Hello world, it's me! (again.. )
Happiness (is) only real when shared…
[Christopher Johnson McCandless]
Drie vrienden in een camper, 5 campers, 2 gidsen, geen planning en een week de tijd om mooie lijnen te scoren. Mix dat met de organisatie skills van de powderchase mannen en je krijgt een episch avontuur. Continue reading “Camperchase!”
OK, je bent snel met je pieper.. kan in een gunstig geval binnen een paar minuten iemand in een lawine vinden en uitgraven. En wat doe je dan? Als je denkt dat iemand die misschien een paar honderd meter naar beneden is gedonderd en 15 minuten onder de sneeuw heeft gelegen daarna high-fived en juichend je om de hals valt, heb je het toch goed mis. Continue reading “Mountain First Aid Training/EHBBO”
Na een “rustig” winterseizoen, ook een rustig zomerseizoen. Gelukkig hebben we de fiets nog… Continue reading “Zomer 2013 – Summertime, and the living is easy…”
Ruim een jaar na de laatste post toch nog een terugblik naar het afgelopen winterseizoen en wellicht na de jaarwisseling nog een terugblik naar het zomerseizoen. En dan kunnen we écht gaan genieten van het nieuwe winterseizoen.
Na terugkomst uit Canada wist ik al vrij snel dat de winter van 2012/2013 voor mij er anders uit zou gaan zien. Bij thuiskomst lag er een klein boekje op de keukentafel “Ik ben zwanger”. Het duurde even maar ondanks de jetlag besefte ik maar al te snel dat er een nieuwe uitdaging bij was gekomen en dat dat zeker invloed zou hebben op mijn skiseizoen. Continue reading “Winter 2012/2013 – Passie en Ratio”
Zomaer een weekje vakantie. In de franse Alpen. In mijn eigen achtertuin. Omringd door 7 cols uit de hoogste categorie. En 340km aan nieuwe MTB paden. Dus toch maar de fiets mee, maar welke? De keuze viel op de MTB met een extra setje slicks. Continue reading “MTB Ubaye”
Normaliter ben ik niet erg enthousiast over Limburg of Limburgers more tips here. Ik maak graag een uitzondering als het om heuveltjes fietsen gaat. Dus zo was Refuge de Vliedberg op vrijdag avond weer gevuld met mountainbikes, racefietsen en gasten. Tot het donker werd, is er geklust aan de fietsen om zo optimaal mogelijk aan de start te komen (nogmaals dank Johan).
De volgende ochtend ontmoeten we in Heerlen neef Gerard en zijn fietsmaat Charlie om samen met Johan eens 70km op de mountainbike door het Limburgse land te gaan crossen. Marlous en Marjolein gaan voor de 100km op de racefiets. Wat een drukte! 18.000 man hadden hetzelfde idee, gelukkig is de meerderheid met een racefiets gekomen en zijn we die dus al kwijt bij te controle. Simpelveld, Eyser, Wijlre (bierdorp!) allemaal bekend van beroemde klimmetjes uit de AGR. Wij nemen nu de hobbelige varianten, niet noodzakelijk off-road maar met Limburgs asfalt is het verschil allemaal niet zo groot.
Flink wat klimmetjes en 2 lekke banden later (met een spijker van een tien centimer) begint de pijp bij mij leeg te raken. Een paar dagen zwaar verkouden zijn, hakt er goed in. Gelukkig (?) is Charlie ook niet in goede doen en rijden wij in het stof van Gerard en wegkapitein Johan (in zeer goede doen) de laatste tiental kilometers. Gelukkig zijn er voldoende posten met banaantjes, AA-drinkjes en koeken om er toch energie in te blijven pompen. In de laatste paar kilometers gaat zowaar het grote mes er nog eens op (we zouden eigenlijk uitrijden) en stuiven we richting de finish…
Onder een mooi zonnetje passeren we de finish, scoren een Gulpener -euh- Cola en wachten nog even op de dames. Daarna nemen we afscheid van Gerard en Charlie en steken we bij de Refuge nog even de BBQ aan om samen met Johans grootste fans aan te sterken. Mooi evenement, moeten we vaker doen.. bijvoorbeeld: de Hel van Wageningen/Jan Janssen Classic?
Ben ik een paar maanden alweer over gegaan op WordPress, echt lekker rommelen aan de lay-out is er nog niet van gekomen. Het meegeleverde thema (Eleven-nogiets) voldeed prima voor de quick-fix. Op basis van wat aanwijzingen van trouwe volgertjes heb ik wat gerommeld met de interface, maar echt spectaculair werd het nooit.
Dat moet maar eens veranderen.. oftewel: de komende weken huist dit blog weer in een “under construction” jasje waar van alles mis kan zijn/gaan terwijl ik probeer uit te vogelen wat ik nu precies wil én dit ook nog in WordPress weet te prakken.
Op mijn vrije dag regent het, is de milieustraat is pas om 13:30 open dan maar een paar uurtjes achter de PC om uit te zoeken hoe ik de integratie van Facebook en WordPress voor elkaar moet krijgen.