Normaliter ben ik niet erg enthousiast over Limburg of Limburgers more tips here. Ik maak graag een uitzondering als het om heuveltjes fietsen gaat. Dus zo was Refuge de Vliedberg op vrijdag avond weer gevuld met mountainbikes, racefietsen en gasten. Tot het donker werd, is er geklust aan de fietsen om zo optimaal mogelijk aan de start te komen (nogmaals dank Johan).
De volgende ochtend ontmoeten we in Heerlen neef Gerard en zijn fietsmaat Charlie om samen met Johan eens 70km op de mountainbike door het Limburgse land te gaan crossen. Marlous en Marjolein gaan voor de 100km op de racefiets. Wat een drukte! 18.000 man hadden hetzelfde idee, gelukkig is de meerderheid met een racefiets gekomen en zijn we die dus al kwijt bij te controle. Simpelveld, Eyser, Wijlre (bierdorp!) allemaal bekend van beroemde klimmetjes uit de AGR. Wij nemen nu de hobbelige varianten, niet noodzakelijk off-road maar met Limburgs asfalt is het verschil allemaal niet zo groot.
Flink wat klimmetjes en 2 lekke banden later (met een spijker van een tien centimer) begint de pijp bij mij leeg te raken. Een paar dagen zwaar verkouden zijn, hakt er goed in. Gelukkig (?) is Charlie ook niet in goede doen en rijden wij in het stof van Gerard en wegkapitein Johan (in zeer goede doen) de laatste tiental kilometers. Gelukkig zijn er voldoende posten met banaantjes, AA-drinkjes en koeken om er toch energie in te blijven pompen. In de laatste paar kilometers gaat zowaar het grote mes er nog eens op (we zouden eigenlijk uitrijden) en stuiven we richting de finish…
Onder een mooi zonnetje passeren we de finish, scoren een Gulpener -euh- Cola en wachten nog even op de dames. Daarna nemen we afscheid van Gerard en Charlie en steken we bij de Refuge nog even de BBQ aan om samen met Johans grootste fans aan te sterken. Mooi evenement, moeten we vaker doen.. bijvoorbeeld: de Hel van Wageningen/Jan Janssen Classic?
Het was mooi!