De tour win je in bed…
[Joop Zoetemelk]
Hello world, it's me! (again.. )
De tour win je in bed…
[Joop Zoetemelk]
Woon-werk verkeer is een slijtage slag. Deels voor de fietser maar nog veel meer voor de fiets. Zeker wanneer je elke keer door de Drunense Duinen rijdt en bij het minste of geringste vol loopt met modder. Lagers beginnen te kraken, na 1500km is je ketting op en uiteindelijk sta je zelfs duinzand uit je frame te frutten. Continue reading “Project: Winterbike”
Na een “rustig” winterseizoen, ook een rustig zomerseizoen. Gelukkig hebben we de fiets nog… Continue reading “Zomer 2013 – Summertime, and the living is easy…”
Zomaer een weekje vakantie. In de franse Alpen. In mijn eigen achtertuin. Omringd door 7 cols uit de hoogste categorie. En 340km aan nieuwe MTB paden. Dus toch maar de fiets mee, maar welke? De keuze viel op de MTB met een extra setje slicks. Continue reading “MTB Ubaye”
Normaliter ben ik niet erg enthousiast over Limburg of Limburgers more tips here. Ik maak graag een uitzondering als het om heuveltjes fietsen gaat. Dus zo was Refuge de Vliedberg op vrijdag avond weer gevuld met mountainbikes, racefietsen en gasten. Tot het donker werd, is er geklust aan de fietsen om zo optimaal mogelijk aan de start te komen (nogmaals dank Johan).
De volgende ochtend ontmoeten we in Heerlen neef Gerard en zijn fietsmaat Charlie om samen met Johan eens 70km op de mountainbike door het Limburgse land te gaan crossen. Marlous en Marjolein gaan voor de 100km op de racefiets. Wat een drukte! 18.000 man hadden hetzelfde idee, gelukkig is de meerderheid met een racefiets gekomen en zijn we die dus al kwijt bij te controle. Simpelveld, Eyser, Wijlre (bierdorp!) allemaal bekend van beroemde klimmetjes uit de AGR. Wij nemen nu de hobbelige varianten, niet noodzakelijk off-road maar met Limburgs asfalt is het verschil allemaal niet zo groot.
Flink wat klimmetjes en 2 lekke banden later (met een spijker van een tien centimer) begint de pijp bij mij leeg te raken. Een paar dagen zwaar verkouden zijn, hakt er goed in. Gelukkig (?) is Charlie ook niet in goede doen en rijden wij in het stof van Gerard en wegkapitein Johan (in zeer goede doen) de laatste tiental kilometers. Gelukkig zijn er voldoende posten met banaantjes, AA-drinkjes en koeken om er toch energie in te blijven pompen. In de laatste paar kilometers gaat zowaar het grote mes er nog eens op (we zouden eigenlijk uitrijden) en stuiven we richting de finish…
Onder een mooi zonnetje passeren we de finish, scoren een Gulpener -euh- Cola en wachten nog even op de dames. Daarna nemen we afscheid van Gerard en Charlie en steken we bij de Refuge nog even de BBQ aan om samen met Johans grootste fans aan te sterken. Mooi evenement, moeten we vaker doen.. bijvoorbeeld: de Hel van Wageningen/Jan Janssen Classic?
Als je een ketting en cassette in twee weken tijd kan vervangen, dan moet een setje pedalen toch sneller gaan? Dus vandaag maar eens nette race schoentjes gekocht met de bijbehorende SPD-SL pedalen.
Voor de trouwe volgers eindigde het gisteren op Facebook met een cliffhanger. Voor de minder trouwe volgers en mensen die niet naar beneden willen scrollen: Ollie, voorzien van twee linkerhanden en behept met bijzonder weinig geduld, besluit om zijn geliefde mountainbike zelf te reviseren. En dat is nodig ook, de cassette is (net als de derailleurwieltjes) voorzien van spikes in plaats van tandjes en de ketting is flink ingesleten.
Als je serieus gaat fietsen, hoort onderhoud er wel een beetje bij. Maar tot op heden kwam er bij mij niet veel meer van terecht dan een beetje poetsen en de ketting ontvetten en invetten. Daar moest maar eens verandering in komen…